Bu bir siyasi yazı değil, toprağımızı korumak için atılan bir imdat çığlığıdır.
Pek çok resmi kurum alanı, taşınma, büyüme, yer değiştirme gibi gerekçelerle boşaltıldı.
Yerine Allah bilir bir metrekare toprağın bile olmadığı nasıl yüksek binalar ve AVM ler yapılacak.
Boşaltılan Askeri araziler, resmi kurumların arazileri şehrin göbeğindeki parklar yeşil alanlar hep moda tabiriyle tower/kule yapılmak üzere yok ediliyor.
Güya ne kadar yüksek tower yapılırsa o kadar kıymetli.
ENN yüksek bizim ki…
Çarpık kentleşmenin başka bir türü oluşuyor. Hava kirliliği, Trafik sıkışıklığı, bedensel ve ruhsal hastalıkların artması, gibi onlarca yan etkisi sayılabilir.
Depremlerde ve diğer afetlerde toplanacak alanlarımız kalmıyor. Şehir selleri daha şiddetli ve sık görülmeye başlıyor.
Nasıl bir tehlikenin içinde olduğumuzun farkında bile değiliz.
Kendimizi düşünmüyorsak, çocuklarımızı düşünmeliyiz.
Toprak hunharca yok edeceğimiz bir materyal değil, bize yüce yaradan ın emanetidir.
Tasavvuf ta en önemli mertebeyi sembolize eder.
İnsanlardan çekinmeyip yeşil alanları yok edenler, bari Allah tan korkun.
Tarihten ders alın…
Babil kulesi insan nefsinin/egosunun bir yansımasıydı ve yaradanla bir yarış, mücadele amacı güdüyordu.
Sonucu biliyoruz…
İster materyalist yaklaşın ister manevi,
İster realist yaklaşın ister romantik fark etmez,
bu toprağa ihtiyacımız var.
En büyük savaş toprağımız üzerinde veriliyor.
En önemli savunma toprağımızın savunmasıdır.
Lütfen bu savunmada birer nefer olarak yerimiz alalım…
Hukuk yoluyla, sivil toplum örgütlenmeleriyle hiçbir şey yapamıyorsak dualarımızla…
Not: Bu yazı önceki yıllarda yazdığım imdat çığlığı yazımın güncellenmiş bir versiyonu olup, yönetim, siyasiler, belediyeler, halk, STK lar hiç kimseyi ayırt etmeden herkesi bu alanda birlik olmaya çağırmak için yazılmıştır.