Aynı bayrak altında yaşayan her bireyin faydalandığı menkul ve gayrimenkul değerler milli servet olarak adlandırılır ve iktisadi kalkınma ise ancak sermaye birikimi ile sağlanabilir.
Sermaye birikimi yani milli servet ne kadar büyük olursa o kadar zengin, o kadar büyük bir ülke olunur diye biliyorduk.
Milli gelirin yüksek veya düşük olması ise o ülkenin milli servetinin büyük veya küçük olmasının belirleyicisidir.
Ülkenin en güncel haline bakmak gerekirse, milyarlarca liralık vergi borcu olanlar yine yeniden affedilirken, diğer yanda satılan her şeyden sonra elde kalan köprüler, otoyollar yani bizim paramızla yapılan ülkenin öz varlıkları satışa çıkıyor, pardon hükümetin tabiri ile özelleştiriliyor.
“Rasyonel bir zemine dönme dışında seçenek görmeyen” Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek bu bağlamda TBMM'de bütçesini sunarken “Yurt dışında kapı kapı dolaşıp kimseden para istemedik” derken, önümüzdeki dönemde Elektrik Üretim A.Ş,'ye (EÜAŞ) ait hidroelektrik santraller (HES) limanlar, otoyollar, köprüler ile arsa ve arazilerin özelleştirileceğini açıkladı.
Özelleştirilecekler içinde neler yok ki…
Tabloya daha detaylı bakacak olursak;
Antalya Limanı 2047 yılına kadar Qtermimals-Katar’ın,
Galataport Limanı 2062 yılına kadar Doğuş-Bilgili’nin,
Trabzon Limanı 2052 yılına kadar Albayrak Grubu’nun,
Taşucu Limanı 2070 yılına kadar Cey-Nak Grubu’nun,
Alanya Limanı 2049 yılına kadar Alidaş’ın,
Hopa Limanı 2046 yılına kadar Ciner’in,
Kuşadası Limanı 2052 yılına kadar Global Ports’un,
Çeşme Limanı 2056 yılına kadar Ulusoy’un,
Mersin Limanı 2061 yılına kadar Singapur (PSA)-Akfen’in,
İskenderun Limanı 2046 yılına kadar Limak’ın,
Sinop Limanı 2046 yılına kadar Çakıroğlu A.Ş.’nin,
Ordu Limanı 2046 yılına kadar Çakıroğlu A.Ş.’nin,
Tekirdağ Limanı 2046 yılına kadar Akport A.Ş.’nin,
Rize Limanı 2046 yılına kadar Riport A.Ş.’nin,
Marmaris Limanı 2049 yılına kadar Marmaris Liman İşl.’nin,
Dikili Limanı 2052 yılına kadar Dikili Liman A.Ş.’nin,
Derince Limanı 2064 yılına kadar Safi Katı Yakıt’a kiralandı.
Bunların dışında özelleştirilecek olanlar:
Fenerbahçe-Kalamış Yat Limanı,
Gökçeada Kuzu Limanı,
Kıbrıs Türk Denizcilik,
Marmara Ereğlisi Liman Sahası-2,
Türkiye Denizcilik işletmesi
Köprü ve Otoyollar:
15 Temmuz Şehitler Köprüsü,
Fatih Sultan Mehmet Köprüsü,
Edirne-İstanbul-Ankara Otoyolu,
İzmir ve Ankara Çevre Otoyolları,
Pozantı-Tarsus-Mersin Otoyolu,
Tarsus-Adana-Gaziantep Otoyolu,
Toprakkale-İskenderun Otoyolu,
İzmir-Çeşme Otoyolu,
İzmir-Aydın Otoyolu,
Gaziantep-Şanlıurfa Otoyolu
Hidrolik Santrallar:
Seyhan – Adana,
Seyhan 1 – Adana,
Yüreğir 6 – Adana,
Kesikköprü – Ankara,
Kepez 1 – Antalya,
Kepez 2 – Antalya,
Demirköprü – İzmir,
Dereiçi – Kars,
Derbent – Samsun,
Çamlıgöze – Sivas,
Koyulhisar - Sivas
Özelleştirme Bekleyenler:
Aliağa Santrali,
Aliağa Sosyal Tesisleri,
Çayırhan Termik Santrali ve Maden Sahası,
Doğusan Boru Sanayi,
Esenyurt Santrali,
Periyodik Muayene Hizmetleri,
Türkiye Elektrik İletim A.Ş (TEİAŞ) -Halka arz-
Türk Telekom
Her fırsatta “ülke ekonomisinden ben sorumluyum, ben ekonomistim” ve ülke ekonomisini şahlandıracağını ifade eden AKP’li Cumhurbaşkanı Sayın Erdoğan’ın 22 yılda ülkeyi getirdiği durum ise ortada.
Ülkemiz, ormanlarımız, dağlarımız, ovalarımız, en verimli arazilerimiz, deniz kenarlarındaki hazine arazilerimiz yabancılara peşkeş çekildi.
Yabancılara 400 bin dolara Türk vatandaşlığı bile peynir ekmek gibi satıldı.
Türkiye Cumhuriyeti hiçbir zaman milli servetinin iktidar ve iktidara yakın çevrelerce sömürülmeyi hak etmemiştir.
“Cumhuriyetimizin mirası milli servetimiz nerede?” sorusu aklıma çocukluğumuzda dilimize pelesenk olmuş bir tekerleme getirdi:
“Komşu komşu hu oğlun geldi mi?
Geldi.
Ne getirdi?
İncik Boncuk.
Kime kime?
Sana bana.
Başka kime?
Kara kediye.
Kara kedi nerde?
Ağaca çıktı.
Ağaç nerde?
Balta kesti.
Balta nerde?
Suya düştü.
Su nerde?
İnek İçti.
İnek nerde?
Dağa kaçtı.
Dağ nerde?
Yandı bitti kül oldu…”