Piramitleri kimin inşa ettiğine dair komplo teorilerinin sonu yok. Bu teoriler arasında genellikle uzaylılar, Masonlar veya unutulmuş bir teknoloji kullanan gizemli bir medeniyet var. Bilim insanları bu temelsiz fikirlerle mücadele etmeyi uzun süredir deniyor. Ancak piramit inşası hakkında Mısırlı bilim insanlarını yüzyıllardır rahatsız eden başka bir yanlış kanı daha var: Piramitleri köleler inşa etmedi.
Antik Yunan tarihçi Herodotos, piramit inşa edenleri köle olarak tanımladı ve Mısır bilimcilere göre Hollywood filmleri tarafından propaganda edilen bir efsane yarattı. Ancak Zahi Hawass, inşaatçıların kuzeyden ve güneyden fakir ailelerden geldiğini ve çalışmalarından dolayı saygı gördüklerini söylüyor. Öyle ki, inşaat sırasında ölenlere, firavunların kutsal piramitlerinin yakınındaki mezarlara gömülme şerefi verildi.
(Mısır Piramitleri Nasıl İnşa Edildi?)
Hawass, piramitlere olan yakınlıkları ve öbür dünyaya hazırlanarak gömülme biçimlerinin, bu teoriyi desteklediğini söylüyor. “Köle olsalardı, asla bu kadar onurlu bir şekilde gömülmezlerdi.”
Gize’deki eski mühendislik başarıları o kadar etkileyiciydi ki bugün bile bilim insanları piramitlerin nasıl inşa edildiğinden emin olamıyorlar. Yine de onları inşa eden insanlar ve bunu gerçekleştirmek için gerekli olan siyasi güç hakkında çok şey öğrendiler.
İnşaatçılar, yakınlardaki geçici bir şehirde yaşayan yetenekli, iyi beslenmiş Mısırlı işçilerdi. Büyüleyici alandaki arkeolojik kazılar, güçlü merkezi otorite tarafından desteklenmesi gereken kaynaklar açısından zengin, oldukça organize bir topluluğu ortaya çıkardı.
Mısır’daki toplulukların, eski firavunların zenginliğini ve kontrolünü sergilemek için bir şekilde ulusal bir proje haline gelen şey için işçilerin yanı sıra gıda ve diğer temel ihtiyaçlara katkıda bulunmuş olması da muhtemel.
En sağlam kanıtlar, piramit işçilerinin hizmetleri için para alan ve son derece iyi yemek yiyen bölgenin yerlileri olduğunu gösteriyor. Bunu biliyoruz çünkü arkeologlar bu insanların mezarlarını ve yaşamlarına dair diğer işaretleri buldular.
Piramit İşçilerinin Yaşamları
1990 yılında, piramit işçileri için bir dizi mütevazı mezarlık, firavunların mezarlarından şaşırtıcı derecede kısa bir mesafede bulundu. İçeride arkeologlar, piramit işçilerinin öbür dünyaya geçişte ihtiyaç duyacakları tüm gerekli malzemeleri keşfettiler. Bu temel ihtiyaçların sıradan kölelere verilmesi muhtemel değildi.
Ama hepsi bu kadar değil. Arkeologlar ayrıca binlerce işçinin yarı zamanlı evi olduğu düşünülen genişleyen bir kompleksi kazmak için yıllarını harcadılar. Site Heit el-Ghurab olarak adlandırılıyor ve muhtemelen Nil Nehri boyunca piramit işçileri için yiyecek ve malzemelerin yanı sıra, piramit yapı malzemelerinin bölgeden ithal edildiği daha büyük bir liman kentinin bir parçasıydı.
Heit el-Ghurab’ın enkazı içinde, 1.600 veya daha fazla işçinin birlikte uyuyabileceği büyük kışlaların kanıtlarını buldular. Arkeologlar ayrıca, bol ekmek ve sığır, keçi, koyun ve balık gibi büyük miktarlarda et de dahil olmak üzere yedikleri birçok yemekten büyük kalıntılar ortaya çıkardılar.
Bu işçilerin grafitileri, oluşturdukları tüm binalarda da bulunabilir. Mısır dilinde yazılan işaretler piramitlerin içindeki bloklara gizlenmişti ve asla görülmemesi gerekiyordu. “Menkaure Sarhoşları” ve “Khufu’nun Güçlü Beyaz Tacının Takipçileri” dahil olmak üzere çeşitli çalışma gruplarının adlarını yazıyordu (Her iki grup da kendi zamanlarının firavununun isimlerini kullanmıştı.). Diğer işaretler ise Mısır’daki kasabaları ve bölgeleri belirtiyor. Birkaçı, bir işçi bölümünü temsil eden maskotlar olarak işlev görüyor gibi görünüyor ve ibis gibi hayvanların resimlerini içeriyorlar.
Bu hiyeroglifler arkeologlara işçilerin nereden geldiği, hayatlarının nasıl olduğu ve kimin için çalıştıkları hakkında ipuçları veriyor. Arkeologlar hiçbir yerde kölelik veya yabancı işçilerin izlerine rastlamadılar. Bu arada, eski Mısır’da emek vergisi tahsilatına dair bol miktarda kanıt var. Bu, bazı araştırmacıların, işçilerin bir tür ulusal hizmet gibi inşaat turları boyunca rotasyona girmiş olabileceklerini önermelerine yol açtı. Ancak, bunun işçilerin zorlandığı anlamına gelip gelmediği de belli değil.
Bu işçilerin mezarları, antik çağ boyunca onları mezar akıncılarından koruyan altın veya değerli eşya içermiyordu ve cesetler mumyalanmamıştı. İskeletler cenin pozisyonunda gömülü olarak bulundu – eski Mısır inanışlarına göre baş batıya ve ayaklar doğuya dönüktü. Öbür dünya için malzemelerle doldurulmuş kaplarla çevrili olarak gömülmüşlerdi.
Hawass, antik dünyanın hayatta kalan son harikasını inşa eden adamların, düzenli olarak et yediklerini ve üç aylık vardiyalarla çalıştıklarını söylüyor.
Birçok arkeolog, Gize’deki üç piramidin hepsi için 10.000’den fazla insanın çalıştığını tahmin ediyor. İnşaatta çalışan işçiler iyi besleniyorlardı. Araştırmacı Richard Redding ve meslektaşlarının 2013 yılında yayımlanan çalışması, her gün, piramit işçilerini besleyecek yaklaşık 2.000 kilo et sağlayacak kadar, koyun, keçi ve büyükbaş hayvanların kesildiğini buldu. Ayrıca hayvanların, inşaat alanına Nil Deltası’ndan getirildiğini ve işçileri doyurmak üzere kesilene kadar ağıllarda tutulduğunu buldu. Et ağırlıklı öğünler, insanları piramitlerin yapımında çalışmaya teşvik etmek için kullanılmış olabilir. İşçiler büyük ihtimalle burada, köylerinde olduklarından çok daha iyi beslenme imkanı bulmuşlardı.