İman nedir?
“İlmihal” adı verilen uyduruk kitapların birinde iman şöyle tanımlanmış:
“İman, Peygamber Efendimiz (s.a.v) Hazret-i Allah tarafından getirip tebliğ buyurduğu hususların tamamını kabul ve tasdik etmektir.”
Kısacık bir iman tanımında bu kadar çok yanlış olur mu?
Bakın neler yanlış:
1-Peygamber farsça efendi Rumcadır.
İkisi bir araya getirilemez
2-Peygamber kimsenin efendisi değildir.
Kur’an böyle bir dururumu bildirmediği gibi, kendisi de bu yolda bir açıklamada bulunmamıştır.
3-Kur’an’ın ayetlerinde peygamber sözcüğü hiç geçmez. Çünkü Farsçadır.
Hazreti Muhammed için kullanılan sıfat “Resul” dür ve elçi demektir.
4- Peygamber Efendimiz tanımının uydurulduğu yetmiyormuş gibi bir de
bunun ardına veya Hazreti Muhammed denildikten sonra (s.a.v) eklenmesi
Muhammed perestliktir ki, İslam’a sokulan bidatlardan birisidir.
S.A.V, sallallahu aleyhi ve sellem: Peygamberimize salat ve selam olsun, peygamberimize mahsus bir duadır.
Yaşadığı dönem de Resulullah’a insanlar iki şekilde hitap ederlerdi.
Ya Muhammed veya ya Resullullah..
Başka türlü hitaplar onu rencide eder.
Çünkü Allah’ın Resulü olarak başka övgüye ihtiyacı yoktur.
5-“Hazret” kelimesi yaratılmışlar içinde büyük ve değerli olanlar için kullanılan bir deyimdir. Allah için kullanılamaz.. Çünkü Allah büyükler içinde bir büyük değildir.
O kendi büyüklüğü içinde büyüktür.
Hazret demek onu sıradanlaştırır.
Bir de imanın şartları sorunu var ki, bu konu üzerinde konuşulması bile istenmiyor.
Çünkü iman tanımı da yanlış.
Dinlere göre iman bölücü ve öteleyicidir.
Çünkü Hıristiyan, Musevi, Müslüman veya vahiysiz dinlerin imanları aynı yerde buluşmak zorundadır.
İman dini bir kavram değildir, insanlık sorunudur.
İmanın koşulları 6 denildiğinde bu sapkınlıktır.
Hele bu koşullar sadece kişinin benimsemesine bağlıysa durum hiç iç açıcı değildir.
Müslümanlık bir benimsemedir.
“Ben Müslüman’ım diyen sorgulanamaz ama ben iman sahibiyim diyen sorgulanır.
Kim sorgular? Tanrı sorgular.
Nerede sorgular? Hucurat Suresinde sorgular
Hucurat Suresi 14. Ayet şöyledir:
Bedevîler "İman ettik" dediler. De ki: "İman etmediniz. (Öyle ise, "iman ettik" demeyin.) "Fakat Müslüman olduk” deyin.Henüz iman kalplerinize girmedi. Eğer Allah'a ve Peygamberine itaat ederseniz, yaptıklarınızdan hiçbir şeyi eksiltmez. Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir."
Çok açık bir şekilde Müslüman olmakla iman sahibi olmak ayrılmıştır.
Çünkü Müslüman olmak için söylemek yeter ama iman sahibi olmak için çaba gerekir.
En önemlisi de iman sahibi olan kafa kesmez başkasının imanını sorgulamaz.
Bunları yapan cehennem yolcuları içinde yer alır.
Şimdi Müslümanlara soruyorum :Müslüman olmakla iman sahibi olmak arasındaki farkı biliyor musunuz?