Bir önceki Tarım Bakanı Ahmet Eşref Fakıbaba’nın, ‘ucuz et vaadi ‘ nihayet ‘Şarbon’ gerekçesiyle de olsa yerine geldi(!)…
Malum şarbon hastalığı, Kurban Bayramından bu yana gündemden düşmüyor. Şarbon belirtileri ile Türkiye'nin bir çok yerinde hastaneye başvuranlar olması, vatandaşı korkutmaya da devam ediyor. Ve vatandaş da çareyi kuzu etİ ve beyaz ete dönmekte bulmuş görünüyor
Büyükbaş hayvan taşımacılığında kullanılan Panama bandıralı Rahmeh adlı gemi ise iki haftadır Türkiye'nin gündeminde.
Oysa biraz araştırınca görülüyor ki, Et Balık Kurumu’nun ithal et ihalesinde aslında en başından beri , ‘kaza geldim’ demiş..
Ama nedense bunu kimse görmemiş! Ya da görmek istememiş.
Ya da ‘görülmesi’ gerekenler çoktan görülmüş…
Kimbilir ?
Hikaye de bütçe de, skandallar da, oldukça büyük. Keza , vurgunlar ondan büyük. Bir sonraki, bir önceki skandaldan da büyük…
Sizin anlayacağınız, Lafonten’den masallar gibi…İnsan araştırdıkça ilginç bilgilere ulaşıyor ve ister istemez bu gerçekler karşısında, ‘Bunların yanında şarbon da ne ki?’ diyor.
Nasıl mı?
Önce ihalenin en başından başlayalım:
İhaleyi kazanan firmalardan biri Ürdün asıllı Hicazi, diğeri ise Hunland isminde Macar firması. Bu firmaların verdiği tekliflerin altında daha düşük teklif olmasına rağmen, ihale Hunland firmasına daha yüksek bedelle veriliyor.
Bununla kalsa iyi…
ESK (Et ve Süt Kurumu) 15.000 adet kasaplık danayı, ihalesiz fahiş fiyatla adını verdiğimiz paravan şirkete (Arslan Farm KFT) vermekle kalmıyor. Üstüne daha hiç hayvan gelmeden, bu firmaya tam; 1,750,000 Euro peşin ödeme yapıyor.
Oysa ‘normalde’ devlet işini alacaksan bırak peşin ödemeyi, %6 teminat vermen gerekir.
Bu arada bırakın teminat vermeyi bu firma, 21 milyon Euro anlaşma yapıyor. Yani firmanın iş bitirmesi (Türkiye’de genellikle ihalelerde iş bitirme belgesi istenirken) aldığı işin yüzde 1’i kadar bile değil… Hayatı boyunca yaptığı ilk ve tek işi Türkiye’den almış.
Gelelim TİGEM'e..
TİGEM; Macaristan'daki Hunland Firması ile Brezilya'dan 51,000 adet boş damızlık düve için, tanesi 1,000 dolardan anlaşma yapıyor.
Peki kim bu Hunland?
Sahibi Hollandalı bir yahudi olan, değişik ülkelerde rüşvetle güzel işler bitiren becerikli bir firma.
Firmalar bununla da sınırlı değil. Hunland’ın en önemli iş ortaklarından birisi :
Ayvetsan Hayvancılık!
Bu da ne demeyin.
İşin asıl sırrı bu firmada!!!
O Ayvetsan ki, gelen hayvanların kontrolünün yapıldığını gösteren elektronik küpeleri o tedarik ediyor. Aynı zamanda da Et Balık Kurumuna, o da 2011 yılında Hunland ortaklığı ile et veriyor…
Yani bu sektörde kimin eli kimin cebinde belli değil.
Bununla kalsa iyi.
Et ve hayvan ithal edenle, taşıyan firmanın sahipleri de baba oğul çıkmaz mı? Bu hayvanları taşıyan meşhur gemi (şarbonlu Rahme gemisi) nin sahibi İhsan Hicazi. Oğlu da Tarık Hicaziii…
İnsanın aklı almıyor değil mi?
Ama Tarım Bakanlığı yetkilileri için tam da, ‘sanırım hayvanlara bakmaktan kağıtlara bakmaya fırsat bulamadılar’ demek isterken, hayvanların da şarbonlu çıkması üzerine geriye sorulacak tek soru kalıyor:
Bu hayvanlara kim, nasıl baktı ve kontrol etti? En azından Türkiye’de küpeleme öncesi, karantinadan çıkarken hangi veterinerler bakanlık adına onay verdiler?
Cevap bekleyen sorular çok. Ama biz bu sorunun cevabına da razıyız.
Yoksa Bakanlık, hayvan eti fiyatını düşürmek için, ( maliyeti düşürmek yerine; bu şekilde şarbonla talebi düşürerek) yenilikçi çözüm olarak bugünleri yarattı da biz mi farkında değiliz?
Ancak bu konuda hazırlanan müfettiş raporları da, hiçbir işlem yapılmadan halen sümen altındayken, bundan sonraki bakanlık uygulamalarını da merakla bekliyoruz.
Zira bu konuda iddiaların bini bir para… Adı geçenlerin ilginç ‘akrabalık’ dereceleri de cabası….Bakalım o ‘akrabalar’ dile geldiğinde, onlar Tayyip Erdoğan’a nasıl hesap verecekler?