Biden yönetimi, sürpriz bir şekilde tersine dönerek, bu hafta Covid-19 aşılarıyla bağlantılı fikri mülkiyet haklarından feragat etmeyi destekleyeceğini açıkladığında, duyuru, küresel Covid salgını ile mücadelede büyük bir adım olarak karşılandı.
ABD Başkanı Biden'dan sonra Papa da aşıların fikri mülkiyet haklarının askıya alınmasına destek verdi?!
Dünya Ticaret Örgütü (DTÖ) Başkanı, bunu "Covid-19 ile mücadelede muazzam bir an" olarak nitelendirdi.
Dünya nüfusunun büyük çoğunluğunun aşılanmadığı, virüsün Hindistan ve Brezilya'da büyük çapta toplu ölümlere yol açması göz önüne alındığında, dünyanın dört bir yanındaki aşı üreticilerinin yakında çeşitli Covid aşılarının kopyalarını yapmaya başlayabilecek olmaları bir umut.
Yine de, Biden'in fikri mülkiyet feragatına verdiği destek sembolik olarak önemli ama salgının seyri üzerinde yılın geri kalanında herhangi bir maddi etkiye sahip olması muhtemel değil, mevcut salgını kontrol altına almaya çalıştığı için Hindistan'a faydası olmayacak?!
Dünyanın şu an ihtiyacı olan şey, olabildiğince çok insanı, olabildiğince çabuk aşılayacak bir strateji!?
Ve bunu yapmanın en basit, en açık yolu, dünyanın en zengin ülkelerinin, küresel ölçekte, aşı faturasının bedelini ödemesidir.
Çözüm için neden diğer zengin ülkeler fikri mülkiyetten feragat etmiyor?!
Bunun nedeni kısmen, böyle bir feragatnamenin, DTÖ'nün 164 üyesinin tamamı tarafından onaylanması gerektiği?!
Birçok Avrupa ülkesi bu fikre karşı olmaya devam ediyor.
Dün, iki mRNA aşısından birini yapmak için Pfizer ile ortaklık yapan BioNTech'e ev sahipliği yapan Almanya, kamuya açık bir şekilde bir feragatnameye karşı çıktı.
Sonunda ABD'nin yaptığı gibi fikirlerini değiştirseler bile, her DTÖ üyesinin imzalayacağı bir plan oluşturmak, uzun müzakereler gerektiriyor.
Daha büyük bir sorun var:
Fikri mülkiyet haklarından feragat etmek, tek başına aşı üretiminde bir patlamayı teşvik etmek için yeterli değil?!
Mevcut küresel fikri mülkiyet kuralları altında bile, ülkelerin, "ulusal acil durum" zamanlarında, zorunlu lisans verebileceklerini göz önünde bulundurun.
Bu lisanslar, bir ülkenin ilaç üreticilerinin, patent sahibinin izni olmadan, patentle korunan ilaçların ve aşıların kopyalarını yapmalarına izin verir.
Hindistan ve Brezilya, HIV/AIDS ile mücadele için ilaç üretmek adına "zorunlu lisans" kullandılar.
Ek olarak, Bangladeş (güçlü bir ilaç endüstrisine sahip) dahil olmak üzere bazı daha yoksul ülkeler, zaten küresel fikri mülkiyet kurallarından muaftır ve onlar, dava edilme korkusu olmadan aşıları kopyalamakta özgürler.
Ancak şimdiye kadar hiçbir ülke aşı için zorunlu bir lisans vermedi?!
Bangladeş'teki hiçbir uyuşturucu üreticisi kendi başına aşı yapmaya çalışmadı.
DTÖ, fikri mülkiyet feragatini kabul etse bile, yakın zamanda aşı üretimini artırmaya yeterli olmayacak.
Fikri mülkiyet feragatnamesi, bu aşılara gerekli bazı temel bileşenlerin tedarik darboğazını hafifletmeye yardımcı olabilir.
Ancak Covid aşılarının, özellikle de mRNA aşılarının üretilmesi, tipik jenerik ilacınızı üretmek kadar basit değil.
Sadece patente sahip olmak yeterli değildir.
Bu, mRNA aşı fabrikalarını fiziksel anlamda büyütmek, inşa etmek, zor olduğu anlamına gelmez.
Ancak mRNA aşıları yeni olduğu için - Pfizer ve Moderna'lar şimdiye kadar onaylanan ilk aşılardır - bu aşılar, pek çok insanın veya şirketin sahip olmadığı teknik üretim bilgisi gerektirir.
Zorunlu lisanslama ve/veya fikri mülkiyet haklarından feragat etme, size, bu bilgi birikimine otomatik erişim sağlamaz.
Misal, Moderna'nın eski kimya müdürü, geçtiğimiz günlerde, üreticilerin aşı planı ve teknik tavsiyeye sahip olmaları halinde, birkaç ay içinde bir mRNA tesisi kurabileceklerini söyledi.
Sorun şu ki, fikri mülkiyetten feragat, imalatçılara plan sunarken, Pfizer veya Moderna'yı, onlara teknik tavsiye vermeye zorlamanın bir yolu yok?!
Elbette zamanla, ilaç üreticileri bu aşıları patent sahiplerinin yardımı olmadan bile nasıl üreteceklerini çözecekler.
Ancak zaman, tam olarak sahip olmadığımız şey?!
Elimizde olan şey, para.
En azından ABD ve G7'nin diğer üyeleri bunu yapıyor.
Fakat bu ülkeler, servetlerini, dünyayı aşılamak için kullanmıyorlar, bunu yalnızca kendi vatandaşlarını aşılamak için kullanıyorlar.
Bunun değişmesi gerekiyor.
G7 ülkeleri, dünyanın dört bir yanındaki gelişmekte olan ülkelerdeki insanları aşılamak için yeterli aşı dozu ödemeyi taahhüt etmelidir.
Bu, hem ahlaki olarak yapılacak doğru şey, hem de ekonomik olarak mantıklı bir şey.
Çünkü, salgın devam ettiği sürece, küresel ekonominin beklentileri kısıtlanacak, ortaya çıkan mutant Covid varyantlarının olasılığı hakkında endişelenmemiz gerekecek.
Bu stratejiyi uygulamanın çeşitli yolları vardır, ancak en basit olanı, Pfizer, Moderna ve diğer ilaç üreticilerine, bu yıl yapabilecekleri her ekstra aşı dozunu ABD'nin ödediği fiyattan satın alacağımızı söylemektir.
İlaç üreticilerinin, ABD ve Avrupa için aşı yapmaya odaklanmasının nedeni, sonuçta, bu ülkelerin aşılar için daha yüksek fiyatlar ödeyecek olmalarıdır.
Demem o ki:
Her aşı için bir küresel fiyat belirlersek, uyuşturucu üreticilerinin bunları zengin ülkeler tarafından tüketilmek üzere istiflemesi için hiçbir neden olmayacaktır.
Ve ilaç üreticileri için, kendi başlarına veya teknolojilerini dünya çapındaki üreticilere lisanslayarak, aktararak, üretimi arttırmaları için bir teşvik olacak.
Bu da, fikri mülkiyet feragatinin başarması beklenen şey.
Başka seçenekler de var.
Misal, PrEP4ALL kuruluşu, ABD hükümetine, kendi devasa mRNA üretim tesisini inşa etmesi, ardından Moderna aşısının lisansını alması için bir teklifle geldi.
PrEP4All, ABD'nin bunu yapması durumunda, tüm dünyayı 15 milyar dolardan daha azına aşılamak için yeterli doz yapabilecek bir tesis inşa edebileceğini iddia ediyor.
Bu seçenek, bize gelecekteki patojenlere karşı aşı yapmak için kalıcı üretim kapasitesi sağlayacaktır.
15 milyar dolarlık fiyat etiketi inanılmaz derecede düşük görünüyor, ancak üç katına mal olsa bile yine de ucuz olacaktır.
Ve önerinin altında yatan ilke, kesinlikle doğrudur.
ABD'nin adım atması ve "sert vurması, hızlı vurması, küresel olarak vurması" gerekiyor.
Şimdi, Dünya Sağlık Örgütü'nün Covid aşılarına küresel erişimi iyileştirmeyi amaçlayan Covax girişimi aracılığıyla ABD gibi ülkeler, dünyanın aşılanmasına yardımcı olma konusunda iyimser konuşuyorlar.
Ancak sözlerini dolarla eşleştirmediler?!
ABD'nin Covax taahhüdü, sorunun kapsamı göz önüne alındığında, gülünç derecede küçük olan 4 milyar dolar oldu.
Bu taahhüt, diğer ülkelerin harcamaya istekli olduklarına göre aslında büyük.
Zengin ülkelerin kabul etmesi gereken şey, paranın konu olmadığı bir zaman olsaydı, şimdi olduğudur.
Bu özellikle doğrudur, çünkü küresel aşılamanın maliyeti - aşılar için tam fiyat ödemek bile - faydalarına göre önemsiz derecede küçüktür.
Yalnızca ekonomik faydalarını saysanız, daha önemlisi kurtarılan hayatları ve hastaneye yatışların önlenmesini görmezden gelseniz bile, durum böyledir.
Diyelim ki, bu yıl fazladan 5 milyar doz alabilirsek, bu toplam 100 milyar doların altına mal olur.
Yalnızca ABD’nin Covid’den kaynaklanan ekonomik etkilere karşı şimdiden 5 trilyon dolar harcadığını düşündüğünüzde, bu inanılmaz bir pazarlık.
Elbette, bu stratejiyi takip etmenin, bu aşıları yapan ilaç şirketlerinin büyük karlar elde edeceği anlamına geleceği doğrudur.
Ancak bu karlar, aşıların yarattığı değerin çok küçük bir kısmı olacaktır ve fikri mülkiyetten feragat önerisi bu arada yine de ilerleyebilir.
Daha da önemlisi, Pfizer ve Moderna'nın çok daha fazla para kazanmasına izin vermenin sinir bozucu olduğunu düşünseniz bile, bu seçenek, mümkün olduğu kadar çok insanı hızlı bir şekilde aşı yaptırmak ise iyi bir alternatif.
Zengin ülkeler, pandemiyi durdurmak için gereken parayı harcamayıp, virüsün dünya çapında her gün binlerce insanı öldürmesine izin verselerdi, bu çok daha sinir bozucu olurdu.