Okullar, işletmeler, tiyatrolar, sinemalar, alışveriş merkezleri - her şey kapalı. Günden güne değişen çok garip ve tanıdık olmayan bir durumdayız ve güvensiz, üzgün ve endişeli hissetmek tamamen normaldir.
Enfeksiyöz bir hastalık durumunda, yerel ofisler halkın hastalığın yayılmasını kontrol etmek için hareketi kısıtlamak için tüm önlemleri almasını isteyebilir. Ülkedeki insanlar hastalanır ve bir pandemi meydana gelirse, hükümetin tüm halk sağlığı yasalarını uygulama hakkı vardır.
Sosyal mesafe ve karantina - psikolojik değişiklikler
Sosyal mesafe, insanların bulaşıcı bir hastalığın, bu durumda koronavirüsün yayılmasını durdurmak için başkalarıyla yakın ve sık etkileşimin önlenmesinin bir yoludur .
Okullar ve sinemalar ve tiyatrolar gibi diğer toplantılar kapanıyor ve spor etkinlikleri ve dini toplantılar iptal ediliyor. Karantina, olası bulaşmaya maruz kalan insanların hareketlerini ayırır ve kısıtlar ve bir kişiye enfekte olursa semptomların başlamasını sağlamak çok uzun sürer.
İzolasyon, hasta olan insanları olmayanlardan ayırarak bulaşıcı hastalığın yayılmasını önler. Enfeksiyon bulaşabildiği sürece sürer.
Özellikle belirli zihinsel sağlık problemleri olan insanlar için izolasyonla yüzleşmek kolay değildir. Sağlık uzmanları, SARS pandemisini izleyen 2002 başlarında karantinanın depresif belirtiler ve TSSB şeklinde önemli psikolojik stresle sonuçlanabileceğini göstermiştir.
Diğer çalışmalar, kronik sosyal izolasyonun mortalite riskini% 29 artırdığını göstermiştir. Ancak insanların yapmak istedikleri şeylere odaklanarak, çevreleri ve zamanlaması üzerinde bir kontrol duygusu oluşturarak stresi hafifletebilmelerinin yolları vardır.
İnsanların öncelikle yaşam alanı, bakkal alışverişi, dışarı çıkabilme, insanlarla sosyalleşme vb.Gibi bazı günlük şeyler nedeniyle kendilerini güvende hissetmediklerini düşünmektedirler. Ancak karantina oluştuğunda, çok fazla korku ve belirsizlik oluşur. ve diğer insanlardan kopma hissi depresyon, kaygı ve stres düzeylerini artırabilir.
Araştırmalar, depresyonu olan kişilerin kendi kendine tecritleri sırasında daha da kötüleştiğini, çünkü olumsuz kendi kendine konuşmaya güvenmeyi daha kolay bulduklarını göstermiştir. Tecrit, çok fazla stresli ve korkutucu bilgi üzerinde kaygıya neden olabilir ve bu tür anlarda diğer ve daha olumlu şeylere odaklanmak çok zordur.
Karantinanın ruh sağlığı üzerindeki etkisi - tipik reaksiyonlar
Herkes sosyal uzaklaşma, karantina veya izolasyon gerektiren bulaşıcı bir hastalığın ortaya çıkması gibi stresli durumlara farklı tepki verir. İnsanlar aşağıdakilerle en sık ilişkili kaygı, endişe veya korku yaşayabilir :
- soyutlanmaya gitmenin zor kabulü,
- sosyal temasları kısıtlamak,
- kendi sağlığını yoğun bir şekilde izleme deneyimi,
- işsizlik ve olası gelir kaybı değil, aynı zamanda bir iş,
- İhtiyacınız olan şeyleri sağlamak (örneğin yiyecek veya kişisel hijyen ürünleri),
- karantinanın ne kadar süreceği ve geleceğin ne tutacağı konusunda hayal kırıklığı ve belirsizlik,
- dünyadan ve sevdiklerinden “kopma” duygusu ile ilişkili yalnızlık,
- ihmalleri ile sizi ve diğer insanları riske atanlara öfke,
- düzenli faaliyetler yapamama konusunda sıkıntı ve hayal kırıklığı,
- alkol veya uyuşturucu alma arzusu,
- depresyon belirtileri (umutsuzluk hissi, iştahta değişiklikler, uyku problemleri gibi),
- travma sonrası stres bozukluğunun belirtileri (müdahaleci rahatsız edici anılar, stresli ve korkutucu olaylar, kabuslar, ruh hali değişimleri vb.
Sosyal mesafe ve kendi kendine izolasyonun zihinsel sağlığınıza zarar vermemesini nasıl sağlarız?
Temel ihtiyaçlarınızı karşılayan ve içinde bulunduğunuz karantinada kendinizi güvende ve rahat hissetmenize yardımcı olan şeyleri alın.
Pratik yapın ve dans edin, şarkı söyleyin ve müzik dinleyin. Sosyal ağlar aracılığıyla arkadaşlarınızla konuşun ve bir umut duygusu ve olumlu düşünmeyi sürdürün. Olumlu bir ruh hali sürdürmenize yardımcı olmak için bir minnet günlüğü bile tutabilirsiniz.
Koronavirüs bilgilerinizle güncel kalmak muhtemelen zihinsel sağlığınız için yararlı değildir. Bunun yerine, anlamlı görevlerle uğraşın. Klasik ev işleri yapın, kitap okuyun veya son olarak daha önce denemediğiniz bir projeye başlayın. Proaktiflik ve ilerleme duygularına neden olan bir katılım durumunu sürdürmek.
KAYNAK: Kliniksaglik.com