Eşeyli üreyen canlılarda, varlıklarda Can Bağları Anne ve Baba denilen bireylerin üreme hücreleri aracılığı ile yavru varlığa aktarılır. Can Bağları, canlının en küçük birimi olan hücrelerde vardır.
Can Bağları, hücrelerin biyokimyasal yapıları ile ilişkili köprüleri vardır. Canlı varlığın yaşama sürecinde bağlar işlevsel olarak gör evlerini sürdürürler. Beden büyüdükçe ve geliştikçe Can Bağları da güçlü denilebilecek yapılara kavuşurlar. Canlı sistemin, sistemsel yapılarında olan olumsuzluklar, dokulara kadar ulaştığında; dokuların aynı görevi gören hücreler topluluğu olması nedeniyle hücrelerde bu olumsuzluktan etkilenir. Sekuraltı Felsefesinin, hücreye dayalı yaşam bilinci, hücrenin taşıdığı Can Bağlarına kadar iner. Beden ile, bedensiz varlık olan akıl ve akla bağlı büyüklükler Can Bağları aracılığı ile ilişkileri sürdürür. Hücrelerin sağlıksız olması, yapısal görevleri olan biyokimyasal işlevlerini yapamaz duruma getirir. Bu olumsuzlamadan Can Bağları zayıflar ve bedensel varlıkla bedensiz varlık bağlar kopma noktasına gelir. Bedenleşmemiş akıl, Can Bağlarının kopması ile bedenden uzaklaşır.
Dünya Zamanı
HÜSEYİN ERGÜL