Panov, iki taraf arasındaki çatışmaların 26 Mayıs 2014'te başladığını hatırlatarak yaşadıkları bölgeye ilk kez bombaların aynı sene haziranda düştüğünü anlattı.

Panov, pek çok kez camlarının kırıldığını ve silah seslerine alıştıklarını söyleyerek bu bölgede sürekli yaşayan sadece 4 kişi kaldıklarını ifade etti.

80 yaşındaki Panov, evinin çatısının bir kısmının Ocak 2017'de Rusya yanlısı ayrılıkçıların bombaları nedeniyle zarar gördüğünü ve bir hafta sonraki yeni bombardımanda çatının tamamen çöktüğünü aktardı.

Devletin tedarik ettiği çadırla çatıyı kapattığını belirten Panov, kışın evin çok soğuk olduğunu ve bu nedenle 24 saat kömür sobasını yakmak zorunda kaldığını belirtti.

Panov, soba yanmadığında evde musluklardaki suyun bile dolduğunu anlattı.

"Savaş istemiyorum. Ben asker değil, çiftçiyim"

Panov, son zamanlarda çatışmaların görece fazla olmadığını, durumun şu anda normal olduğunu aktardı.

Bölgedeki 4 numaralı okulda resim ve meslek öğretmenliğinden emekli Panov, son 5 senedir çalışmıyor.

Aslen Sibiryalı olan Panov, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra savaş nedeniyle zarar gören Donbas bölgesini kalkındırmak için geldiğini belirterek "2005'te bu evi aldım ve o günden beri burada yaşıyorum." dedi.

Panov, savaş olup olmayacağını bilmediğini söyleyerek “Savaş istemiyorum. Ben savaşçı değilim, çiftçiyim." ifadelerini kullandı.

Doğu Almanya’da 1961-64 yıllarında askerlik yaptığını anlatan Panov, sonrasında askerliğin kendisine göre olmadığını anladığını belirtti. Panov, iki çocuğunun ayrılıkçıların kontrolündeki Donetsk şehrinde yaşadığını söyleyerek artık bölgede lojistik kısıtlamalar ve zorluklar nedeniyle senede sadece üç kez onlarla telefonda görüşebildiğini ifade etti.

Evinin bir odası kitaplarla dolu olan Panov'un böyle tehlikeli bir bölgede okumaya bolca zaman ayırması dikkat çekiyor.