Şöyle bir düşünün . Ülkenin bu durumda olmasında payınız ne? Şimdi kime sorarsanız “ben oy atmadım ki bunlara” diyecek. Peki kim oy attı ? 12 Eylül sonrası yapılan anayasa oylamasından sonra – ki hayır oyunu göğsümü gere gere atmıştım- kime sorduysam evet dememişti. Peki nereden çıkmıştı yüzde 92 evet oyu?

Eğer siz doğru dürüst klavuz seçmezseniz olacağı budur. Sonra hakkınız yok yakınmaya “haketmedik”diye. Yeni bir yıla girerken cumhuriyetimizi,parlamenter demokrasiyi,güçler ayrılığını hala savunmak zorunda kalıyorsak suç yine doğru dürüstleri seçemeyen bizlerin. Kemal Özer’in dizelerini hatırlayalım bir. “Sen de katılmalısın yaşamı savunmaya” daki..

“Bir üzüntü saplandı yüreğime

Ne bırakırım kendimi

Ne geçmesini beklerim sabırla

Ararım kaynağını hemen

Nerden besleniyor,nedeni ne?

Girişirim o nedeni değiştirmeye

Başıma bir dert mi açtılar?

Bilirim,bir çaresi bulunacak

Ama kurtulmak değil yalnızca

Derdi yok etmenin çaresi

Ararım nedenini hemen

Girişirim o nedeni değiştirmeye

Kaynağını buldum mu bir kez

Kalkarım her zorluğun altından

Hiçbir acı tutunamaz içimde

En güçlü engel bile aşılır

Yok ederim buldum mu nedenini

Bir daha üremesin diye

Gel gör ki kolay değil her vakit

Karşıma çıkan düğümü çözmek

Bakalım kökleri derin ve çetrefil

Ne nedenini bulmak mümkün

Ne de savaşmak tek başına

Elele vermeli derim o halde

Çözmeye uğraşanlarla aynı düğümü”

Yani cumhuriyet için ele ele vermeliyiz. Gericiliğe karşı elele. Demokrasi için elele. İnsan hakları için elele. Özgürlükler için elele.  2020 belki yeni bir seçimle gelecek karşımıza. Bu kez klavuzları doğru seçelim. Haydi o zaman. 

İyi seneler