Türk siyasetin son yıllarda ayrıştırıcı, hedef gösterici, şiddet dili sıklıkla kullanılmaya başlandı. Siyasiler birbirleri hakkında hakarete varacak ifadelerde bulunmaya devam etti.

Peki bundan bin yıl önce Yusuf Has Hacip tarafından yazılan ve Türk tarihine geçen eseri “Kutadgu Bilig”de yöneticilere nasıl öğütler veriliyor?

Erkan Göksu’nun Kronik Kitap’tan çıkan “Türk Hükümdarlık Sanatı” adlı çalışmasında, Kutadgu Bilig’de geçen; Türk hükümdarlarının, yöneticilerinin sahip olması gereken özelliklere yer verildi.

Bu özelliklerden biri de tatlı dilli, güler yüzlü olmak…

“Ağzından Çıkan Sözler Şekerden Daha Tatlı Olsun” başlıklı bölümde, hükümdarın, yöneticinin güler yüzlü, tatlı sözlü olması gerektiği aksi takdirde kaba ve kibirli olunursa hiçbir işin yoluna koyulamayacağından bahsedildi.

İşte “Ağzından Çıkan Sözler Şekerden Daha Tatlı Olsun” başlıklı bölüm:

“Ağzından çıkan sözler şekerden daha tatlı olsun. Böylece bey-kul, büyük-küçük, hepsi sana boyun eğer. (KB, b. 2070)

Halk tarafından sevilmesi ve itibar görmesi için, ey hükümdar, beyin şu bir şeye sahip olması lâzımdır. (KB, b. 2071)

O güler yüzlü, tatlı sözlü, yumuşak huylu olmalı ve bütün hareketlerinde de bunlara uygun davranmalıdır. (KB, b. 2072)

Asık suratlı, kaba sözlü ve kibirli insan, herkesi kendisinden nefret ettirir ve işini yoluna koyamaz. (KB, b. 2077)

Askerler bunu görünce sevinirler. Savaş günlerinde de sevgili canlarını feda ederler. (KB, b. 2404)

Tatlı söz ve güler yüz ile onlara mal vermelidir. Bu üç şey insan için iyi bir an’ane olur. (KB, b. 2405)

Serbest ve hür insanlar ona kul olur. Bu kul, onu memnun etmek için, canını feda eder. (KB, b. 2406)

Onlara güler yüz göster, tatlı söz söyle, mal ve mülk dağıt. Serbest ve hür insanlar bu üç şeyin etrafına toplanır. (KB, b. 2408)

Herkese karşı küçük ve alçakgönüllü davranmalı, dili yumuşak ve şekerden daha tatlı olmalıdır.

(KB, b. 2475)

İnsanlara açık ve güler yüz göstermeli, başkalarına karşı insaniyet dairesinde ve iyi muamele etmelidir. (KB, b. 2476)

İnsan gönlünü alçak tutarsa saadet gelip onu bulur. Hayatta herkes güler yüz ve tatlı söz etrafında toplanır. (KB, b. 2478)

Güler yüz ve tatlı söze insan ısınır. İnsan kime ısınırsa ona kul köle olur. (KB, b. 2479)”