Merkeze bağlı Yakaören köyünde oturan emekli 65 yaşındaki Eyüp ve 54 yaşındaki Mümine Altıntaş çifti, 2011'de down sendromlu 22 yaşındaki kızlarını kemik kanserinden kaybedince evlat acısını dindirmek için koruyucu ailesi oldukları Gizem ile 11 yıldır teselli buluyor.

Kendi kızları gibi down sendromlu olan Gizem'i vefat eden Ceren'in yerine koyan aile, çocuğun zihinsel ve fiziksel gelişimi için ellerinden geleni yapıyor.

Koruyucu ailesi olduklarında 4 yaşında olan ve tek bir kelime dahi söyleyemeyen, bugün 15'ine gelen Gizem'in kendi ihtiyaçlarını karşılaması ve kendini ifade edebilmesi Altıntaş çiftinin en büyük mutluluğu.

Anne Mümine Altıntaş, gazetecilere, kendi kızının çok iyi yetiştiğini, Gizem'i de onun gibi yetiştirmeye çalıştığını söyledi.

Gizem ile bir araya geldikten sonra hemen eğitim sürecine başladıklarını vurgulayan Altıntaş, "Bize geldiğinde bir kelimeyi daha çıkaramıyordu. Sadece bir hareketle su istiyordu. Eğitim ve sevgiyle ilerleme kaydediyoruz. Gizem, kolay bir çocuk, siz sevdikçe size karşılığını veriyor." ifadelerini kullandı.

"Koruyucu aileye verilen çocuklar gerçekten aile sevgisini tadıyorlar"

Altıntaş, yuvadaki çocuklara devletin bütün imkanı sağladığına ancak oradaki çocukların bir tek "anne sevgisinden" mahrum kaldıklarına işaret ederek şöyle konuştu:

"Koruyucu aileye verilen çocuklar gerçekten aile sevgisini tadıyorlar. Gizem ilk evimize geldiğinde yüzüne bakıyordum ve içimden 'Ona karşı sevgi hissedebilir miyim?' diyordum. İnanın 3-4 gün sonra içimde Gizem'e karşı inanılmaz bir sevgi oluştu. Çocuklar ailenin yanında daha mutlu ve daha özgüvene sahip oluyorlar."