Pigmelerin yaşadığı yağmur ormanları kereste üretimi ve madencilik nedeniyle hızla tükeniyor. Milli park haline dönüştürülen ormanlarda yaşamalarına hatta ormanlara girişlerine izin verilmeyen Pigmelerin yerleşik hayata geçmesi için uygulamaya konulmak istenen entegrasyon çalışmaları başarıya ulaşmıyor.

Kamerun’un güneyinde Kongo sınırına yakın Nomedjo bölgesinde bulunan yağmur ormanlarında yaşayan binlerce Pigme, kereste ticareti için yaşam alanlarından zorla çıkartıldı.

"Devlet ormanlara girişimizi yasakladı"

Bütün hayatını geçirdiği Kamerun-Kongo sınırında bulunan yağmur ormanlarından zorla çıkartılan Baka Pigmesi Tombombo Dieudonne, açıklamalarda bulundu.

Pigmelerin Kamerun’un ilk yerlileri olduğunu belirten Dieudonne, "Devlet ormanlara girişimizi yasakladı. Artık akrabalarımız olan diğer Pigmeler ile temas kuramıyoruz." dedi.

Devletin kereste şirketleri aracılığıyla, binlerce yıldır yaşadıkları ormanların altını üstüne getirdiğini ifade eden Dieudonne, “Bizler ormandan geliyoruz. bizi bu yol kenarında yaşamaya mahkum ettiler. Bizler ormandayken çok kaliteli besinler buluyorduk. Sadece 15 farklı kalitede balımız vardı." dedi

Dieudonne şunları kaydetti:

"Bizleri ormanda yakaladıklarında dövüyorlar. Hemen yanı başımızdaki Dja Parkı'na girişimiz yasak. Diğer tarafta bulunan Nki Milli Parkı'na da aynı şekilde, oradaki akrabalarımız da acı çekiyorlar, orman görevlileri tarafından şiddete maruz kalıyorlar."

"Ormanlar şirketler tarafından yok ediliyor"

Kamerun ormanlarında yaşayan yerlilerin haklarını savunan OKANI Derneği Koordinatörü Venant Messe, Kamerun bağımsızlığını elde ettikten sonra kereste ticaretinin ana geçim kaynağı olarak değerlendiğini ve kereste ticaretinin Kamerun bütçesinin yaklaşık yüzde 20'sini oluşturduğunu ifade etti.

Kamerun ormanlarının katledildiğin belirten Messe, "Her yıl sadece Baka Pigmelerinin yaşadığı bölgede, yüzbinlerce hektar orman şirketler tarafından yok ediliyor." dedi.

Yok edilen ormanlar yüzünden Pigmelerin yaşam alanlarının tükendiğini belirten Messe, Pigmelerin yerleşik hayata adapte olamayacağını, Pigmelerin tarım toplumu değil avcı ve toplayıcı toplum olduğunu ifade etti.

5 bin yıllık avcılık ve toplayıcılık kültürünü devam ettirmek istiyorlar

Doğup büyüdüğü ormanlarda yaşamak ve çocuklarını yetiştirmek istediğini vurgulayan Elenga Emile, "Bizim hayatımız ormana bağlı. Orman bizim bütün ihtiyaçlarımızı karşıladığımız vatanımızdır." ifadelerini kullandı.

Yabancılarla iletişim kurmayı ve fotoğraflarının çekilmesini sevmeyen Pigmeler, Afrika kıtasının yerleşik halklarından farklı bir yaşam tarzı sürüyor.

Hala İlk Çağ insanları gibi yaşayan Pigmeler, zamanlarının büyük bir kısmını ormanların derinliklerinde avcılık yaparak ve meyvelerle otları toplayarak geçiriyor.

Para kullanmayan Pigmeler, avladıkları ve topladıkları ürünleri diğer topluluklarla ihtiyaçları karşılığında takas ediyor.

Av hayvanı bulmak için sık sık yer değiştiren Pigmeler, maymun, antilop, ceylan ve filleri öldürmek için tahta ve taştan ok ve mızrak yapıyor, pala kullanıyor.

Yabani meyve ağaçları Pigmeler için ana besin kaynaklarından. Safou olarak adlandırılan yabani erik, yabani mango ve fındık gibi meyveler Pigmeler tarafından günlük tüketiliyor.

Ormanı aynı zamanda eczane olarak kullanıyorlar

Vatandaş olarak kabul edilmedikleri için yaşadıkları yerlerin sağlık başta olmak üzere hiçbir sosyal hizmetinden faydalanamayan Pigmeler, ormandaki ağaçların yapraklarını, kabuklarını ve yabani bitkileri tedavi için kullanıyor.

Pigmelerin yaşadığı yağmur ormanlarında yaygın olarak bulunan Moringa ağacının (Mucize ağaç) yapraklarından yapılan şurup yüksek tansiyon tedavisinde kullanılıyor.

Zehirlenmelere karşı Nlouer bitkisinden ürettikleri kremi kullanan Pigmeler, Abda Zoak ağacının (Fil Ağacı) kabuğunu kaynatarak elde ettikleri şurubu ise mide rahatsızlıkları ve kadınların hamilelik döneminde yaşadığı rahatsızlıkların tedavisinde kullanıyor.

Pigmeler, kemik ve eklem ağrılarının tedavisi için ise Azobe ağacının kabuğunu ısıtarak masaj yapıyor.