"Herkes sadece beyaz olsaydı, beyazın bir değeri olmazdı. Herkes siyah olsaydı siyahın bir anlamı olmazdı. Oysaki beyazı en güzel gösteren siyah değil midir? Beni değerli yapan benden olmayandır."

Hükümet Kadın’da geçiyor bu sözler.

Yıllar önce anımsıyorum kendince ırkçılık yapmaya ve türünün üstün olduğunu anlatmaya ve başkalarının aslında ırkçı olduğunu kulaklarıma doldura doldura söyleyen ihtiyar birine güler yüzümü ve saygımı daha da yoğunlaştırarak kimi metaforlarla anlatmaya çalışmıştım.

Mesela gökkuşağı rengârenk, farklı renkler gökkuşağını ne de zengin gösteriyor değil mi?

Karşıtlıklar zenginliktir.

Farklı fikirler demokratik iklim açısından oldukça elverişlidir. Amaç evrensel doğruya ulaşmaksa çatışkı içindeki fikirler doğruları ortaya çıkarır.

Dogmatizm ise farklı fikirleri, farklılıkları düşmanlaştırır ve şeyleri tekilleştirir.

Bir göstergede 0(sıfır) ile 100 arasında sayılar gösterilmektedir. Sıfır olmasa yüz sayısının bir ederi ve değeri olmaz. Çünkü yüz değeri sıfır değerine göre bir eder kazanmıştır. Sıfır, yokluğu gösterdiğine göre yüz sayısı o göstergeye göre maksimum değeri gösterir. Ancak sıfır veya alt değerler olmasa yüz bir değer olmaktan çıkar.

Veda Hutbesinde Hazreti Peygamber Efendimiz “insanın insana ırk, soy, zenginlik, vb. üstünlüğünün olamayacağı, üstünlüğün yalnızca takvada olduğunu” ifade eder.

İnsanların değerleri de böylece belli oluyor.

Dünya, kısıtlılık üzerinden yaratıldı. Her şey kısıtlı,palyatif…

Sıcak, soğukluğun ontolojik durumuna göre sözlüklerde bir eder kazanıyor. Sadece soğuk veya sadece sıcak olsa karşıtlıklar üzerinden oluşan kavramlar oluşamayacak ve bizler insanlığı etkileyen nitelemeleri kullanmayacağız. Her şey her an soğuk olsa bizler ne soğuk kelimesini kullanmaya ne de sıcak kelimesinin varlığına ihtiyaç duyardık.

Öğrenciye verdiğiniz yüz puan(tavan puan) sıfır puana göre mutlak bir değerdir. Sıfır olmasa yüz puanın kendi realitesinde anlattığı bir değer olmaz.

Varlığın kısıtlılığı bu türden karşıtlıklarla değer kazanıyor.

Asr-ı Saadette Ebu Bekir-Ebu Cehil kıyaslaması yapılır. Ebu Bekir insanlığın nirvanasını, Ebu Cehil canlılar alemi de dahil insanlığın en dibini gösterir. Ebu Cehil’e bakarak Ebu Bekir’i tanımlıyoruz.

İnsanı üstün kılan özellik olarak iman, takva, vera, üstün ahlak insanı Rabbi karşısındaki sınırlanamaz yükselişinin argümanlarıdır.

Küfür ise insanın sıfırın altına nasıl yuvarlandığını canlılar aleminin bile çok altına düşmesini sağlayan argümandır.

Biz iman ile küfür arasındaki skalanın eksi sonsuz ile artı sonsuz arasındaki kavramsallığına bakarak tanımlamalarımızı oluştururuz.

Tembel öğrencinin varlığı çalışkan öğrencinin kıymetini arttırması açısından, çirkin güzeli belirginleştirmesi açısından kıymetlidir.

Karşıtlıkların, oksimoronların, paradoksların, çelişkilerin, farklılıkların insanı sınadığı gerçeği yadsınamaz.

Bu sınamaların en ağırı farklı ırkların varlığı, farklı düşüncelerin oluşudur.

“İllaki benim ırkım üstün diyenlerle illaki benim söylediklerim doğru senin söylediğin her şey beni desteklediği oranda doğru olabilir” diyenlere bir şey anlatamazsınız. Benim gibi düşünmek zorundasın dayatımı ruhsal bir hastalıktır.

Dünya tarihinde birçok insan yaşama imkânını sırf farklı düşünceler içinde olduğundan kaybetti, birçok insan farklı ırka sahip olduğu için kimi de farklı dine, mezhebe, siyasi görüşe, vs. sahip olduğu için yaşamak gibi en doğal ihtiyacından yoksun bırakıldı.

Halbuki insanın dünyaya gelişi kulların dahliyle olan, kendini güçlü zanneden insanların istemesiyle gerçekleşen bir olgu olmadığı gibi bu dünyadan gidişi de kulların, güçlülük sanrısı besleyenlerin imkanlarıyla olmayacaktır.

Farklılıkları tehdit görmek, farklılıklara tahammül göstermemek olgunlaşmamışlıktır, çiğliktir.

Sanırım bu çiğlik inişli çıkışlı bir şekilde imtihanımız olmaktan çıkmayacak…!

twitter.com/bestamibozkurt

BESTAMİ BOZKURT