Erkan Sevinç

Bu yazıdaki kişi ve kurumlar ile sözü edilen olayların gerçeklerle ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.

Yeni yıl yaklaşıyor.Tornistan Cumhuriyeti ahalisi bu yılı da heyecanla bekliyor. Çünkü yine sandıklara gidilecek bu kez yeni kent başkanları seçilecek.Eskisi gibi çarşaf çarşaf oy pusulaları da yok. İki grup altında toplandı ahali.Bir grup Akkurtlar diğeri İyi Haltçılar. Akkurtların lideri aynı zamanda cumhuriyetin de başkanı olduğundan bir adım önde başlıyorlar her seçime.Zaten Tornistan Cumhuriyeti ahalisi de karpuz gibi ortadan ikiye bölünmüş durumda. Kim % 51 i alırsa kazanıyor. 2019 seçimlerinde yine Akkurtlar çoğu kenti alacak gibi görünüyor. Bu kez alamadıkları gavur kenti de almak istiyorlar. Aslında her seçim asıldılar ama gavur kent yaşayanları “bize çiğdem çitletmeyecekler” ya da “sübye içemeyeceğiz”diye hep uzak duruyor bunlara.Ve oyunu her seçimde İyi Haltçılar’a veriyor.

Gavur kentte iktidar müttefiklerinin adayı belli ama muhalefet cephesinde bir naz bir naz sormayın gitsin. Kentin belediye başkanı üç ay kadar önce “Artık ben oynamıyorum”deyip pistten çekilince birçok aday ortaya çıktı. 15 yıldır kenti yöneten başkan hasbelkader koltuğa oturmuştu. Sadece tavla oynamayı bilir,komşularının koltuklarına tavlayı tutuşturur ve bir de evlerin ihtiyacı ne varsa satardı. Önce mahallesinin daha sonra da kentin koltuğunda oturur buldu kendisini. Öncelikle zeybek öğrendi.Sonra modern danstan satranca her oyunu. Hepsini de güzel oynuyordu. Bir de ulemadan bir ekiple çok güzel bir model hazırladı ve model heykeli belediye sarayının bahçesine dikti. Başladı mahallelere veda ziyaretlerine.

Ve yılbaşı balosu günü geldi.Sahnede keyifli bir orkestra birbirinden güzel şarkıları çalarken salondaki masalarda oturan kendilerini göstermek isteyen başkan adayları piste fırlıyor ve hünerlerini sergiliyorlardı. Başkan “Artık bırakıyorum”demişti ama o müzikler var ya insanın piste tekrar çıkası geliyordu.Masasındaki bir grup insan “Oyna oyna”diye alkış tutuyordu. Aslında piste çıkanların danslarını bir ikisi dışında pek de beğenmemişti.”Kararlıyım”dedi kendi kendine ve ekledi “Ben nasıl her şeyi öğrendim.Bunlar da öğrenir.İsterlerse ben de öğretirim”

Bu arada habercisi koşa koşa yanına geldi. Bahçedeki model heykelini ağaçkakanların gagaladığını söyledi. Daha birkaç gün önce de bir meczup modeli çıplak olduğu gerekçesiyle benzin döküp yakmaya kalkışmıştı. ”Bak tepemi attırmasınlar. Valla çıkıp oynarım”dedi masada oturanlara. Zaten şekeri de yükselmişti sinirinden.

Aman o ne? Orkestra “Saintsiz Saadet Neymiş”i çalmaya başlamaz mı? Tornistan Cumhuriyeti’nin gavur kentinin başkanının tekrar piste çıkmasının tam zamanıydı. Karar vermekte zorlanıyordu. “Hadi oyna” ya da “Örnek olmalıyım.Zirvede kimse bırakmadı ilk ben olmalıyım” kararsızlığı yaşarken orkestra yeni bir şarkıya girdi.“Bir yemin ettim dönemem”

Yavaşça ayağa kalktı “Abi bu şarkıyla da oynanır “dedi yanındakiler..

Kaynak: TORNİSTAN CUMHURİYETİ’NDE BİR KENT - ERKAN SEVİNÇ