Bu haftaki misafirimiz başlıyor kendisini anlatmaya, kınalı kuzularımız o kadar dolu ki onların gönüllerinin tercümanı olmak artık benim için de bir vazife oldu. Şimdi sözün özü Yaşar Utuş kahramanımızda. 

"Buradan devlet büyüklerimize sesleniyorum, ayrıca devlete yön veren bürokraside görev yapan büyüklerimize de soruyorum? 

Acaba cevap verebilecek misiniz? 

Kendi ailenizden biri, ya da akrabanız veya bir yakınınız asker, polis, korucu, güvenlik ve kamuda görev yaparken, bir gün Terörle Mücadele sırasında yaralandığında, yaralanma derecesi olmadığından veya kanunda  belirtilen yazılı sınırlar içine girmediği takdirde, 1053 nizamname ve T.S.K. sağlık yeteneği yönetmeliğine göre vazife malulü sayılmayacaksınız? 

Denilse ne yapardınız?

Vatan için, bayrak için, istiklal marşı için, terörle mücadeleye kınalı kuzu evladınızı göndereceksiniz, bizler gibi terörle mücadele ederken yaralandığında, yaralanma derecesi yeterli olmadığından dolayı,  vazife malulü unvanı, kimliği, madalyası kendisine maalesef  verilmeyecektir. Deseler ne yapardınız?

Cevap veremeyeceksiniz elbet 16 yıldır veremediğiniz gibi.

Çok uzatmadan sıra geldi bana.

Ben Yaşar Utuş.1993-1994 yılları arasında Mardin Midyat ilçesinde ikinci komando tugayın da vatanı görevimi yapmaktaydım.

Çok görevlere gittim her gittiğim görevi vatan bayrak uğruna en iyi şekilde yerine getirdim. 

Son gittiğimiz görev yerim Şırnak ili besta vadisinde idi. tarihler 23 Ekim Sabah saat 04 sularında idi
 

Çok şiddetli çıkan bir çatışma sonucu vücudumun değişik yerlerinde toplamada 11 tane mermi yarası aldım. Benimle birlikte yanımda 4 tane silah arkadaşım şehit oldu. 

Benim ilk müdahalemi Şırnak'ta yaptılar durumum ağır olduğu için, daha sonra Diyarbakır Askeri Hastanesi'ne sevk edildim.

Diyarbakır Asker hastanesinde 16 gün yattım.

Yaralarım iyileştikten sonra bana bir buçuk ay hava değişimi raporu yazdılar ve beni Diyarbakır Askeri hastanesinden taburcu ettiler.

Daha sonra Erzurum Askeri Hastanesi'ne gittim. Orada da bana aynı raporu verdiler.

Ağrılarımın şiddetli şekilde artması sonucu Sarıkamış Askeri Hastanesi'ne müracaat ettim. Yine aynı raporu verdiler.

Yine sağlık sorunları sebebiyle bu kez Ankara G.A.T.A.'ya müracaat ettim. Hepsi bir biriyle anlaşmış konuşmuş gibi bana aynı raporu verdiler. 

Yine ikinci kez G.A.T.A.ya gittim. Yine hep aynı şeyler, benim o döneme ait raporlarım, filmlerimin hepsi mevcut.

Benim en büyük sıkıntım sol kolunda olan merminin kemiği kırması iyileşse de eskisi gibi sol kolumu kullanamıyorum hareket kısıtlılığım var. Kolumdaki mermi Kırığı benim kolunda ciddi anlamda kısalma var. Sol kolumu rahat kullanamıyorum. 

Saygılar sunuyorum: P.Komando Er Yaşar Utuş "