Üzerinden bir hafta geçti. İzmir’e yağmur yağdığında olağan manzaralardı zaten. Alsancak’ı, Bayraklı’yı, Karşıyaka’yı, Güzelyalı’yı su basması. Ama bu kez sadece su basmadı, iki güzel insan elektrik kaçağına kapılıp hayatını kaybetti. Enver Dündar Sokağı’nda..Sonra “hata bizde değil” anlamına kurumlardan bol bol “Önemli Açıklama”lar.. Şöyle olsaydı da böyle olsaydılar.. Protestolar..Anmalar..Soruşturmalar..

İnanç Öktemay 44 yaşındaydı. Geçimini antikacı dükkanından sağlıyordu aynı zamanda da müzisyendi. Özge Ceren Deniz 23 yaşındaydı. Üniversite 5.sınıftaydı ve gelecek sene doktor olacaktı. O da müzisyendi çok iyi keman çalıyordu. Öktemay ve Deniz iş bulduklarında Alsancak barlarında sahne alıyorlardı. Hatta bazen gemilerde ve tramvaylarda konserden farksız canlı performanslar sergiliyorlardı. Pisi pisine ölüme gittikleri o gün büyük ihtimal yağmurun dinmesini beklemek için kordondaki mekanlardan birine sığınacaklardı.

Demokrat İzmir gazetesinde çok şeyler öğrendiğim genel yayın yönetmenim Attila İlhan “ Bir olay olur. Ardından herkes olayı yorumlar. Farklı bir yorum yapabileceksen yap yoksa benzer şeyleri yazma “ demişti.

Ben de bu olaya farklı bir pencereden bakmak istiyorum

Yoldaşlık penceresinden.

Yoldaş kelimesi, öz Türkçe bir sözcük olan yol kelimesinden türetilmiş. Dil devriminden sonra literatüre giren bu kelime, istekleri ve amaçları aynı olan kişiler için kullanılır.

Yoldaş yol arkadaşı yani..

Aynı yolun yolcusu aynı düşünceyi ve idealleri benimseyenlerin birbirlerine verdikleri ad..Çıkılan yolda elinizi tutan, yol boyu karşılaşılan zorluklara, sıkıntılara, kolaylıklara ve mutluluklara tanık ve eş olan, ortak bir görüşü benimseyenlerden her biri yol arkadaşı oluyor.

Öktemay ve Deniz yol arkadaşıydılar. Deniz kapaklanıp düştüğünde Öktenay hemen elini uzattı. Elektrik çarptığından habersizdi.

Haberli olsaydı yine elini uzatır mıydı? Evet uzatırdı. Yol arkadaşlığında hesapsız kitapsız sevgi vardır. Ne diyor Zeynep Bastık şarkısında.?

Alıştığım eziyetin felaket olsa nihayetinde

Elbet aşkla yıkanır kalp kendine ihanetinden