Kuşak çatışması; gençleri kıskanan yaşlıların “biz yapamıyorsak gençler de yapamasın” kıskançlığıyla, sanki kendileri çok terbiyeli be ahlaklı bir gençlik yaşamış da güncel gençliğin hareketlerini ve mutluluklarını kısıtlamaya çalışan zihniyet olarak özetleyebiliriz. Kahvenin önünde, caminin duvarının dibinde, parklardaki banklarda oturur, neşeli gençlere kulp takar, onların her hareketini eleştiren insanların marifetidir kuşak çatışması. Ama benim bahsedeceğim bundan biraz farklı. Gümbür gümbür yeni bir kuşak geliyor. Kuşak da değil sanki başka bir anlayış, başka bir biyoloji gibi. 

Z kuşağından bahsediyorum. Bu kuşak bizden farklı. Hem de çok farklı. 

İki binli yıllardan biraz önceden itibaren yetişen gençleri anlatıyor Z kuşağı ifadesi. Farklı olmalarının kaynağı da internet varlığında yetişmiş olmaları. 

Düşünün ben üniversitede şişmanlığa tıbben obezite dendiğini öğrendim. Ama şimdi bebeler birbirlerine “kendine dikkat et obeziteye doğru gidiyorsun” diyorlar. 

Şahsen ben otomobillerde diferansiyelin ne olduğunu otuzlu yaşlarda öğrenebildim. Şimdiki bebeler kamyonlarda retarderin nasıl çalıştığını öğrenmişler daha da üstünü konuşuyorlar. 

Bu kadar bilgi birikimi olduğu halde hiçbir şeyi akıllarında tutmak zorunda değiller. Çünkü zaten cep telefonları ellerinin altında, bir şey olursa oradan bilgiye ulaşabilirler. 

Hızlı ve değersizleştirircesine tüketim çağına girdik. Her şeyi, somut veya soyut her şeyi tüketiyoruz. Daha doğrusu biz değil, Z kuşağı yapıyor bunu.

Burada ülkelerin, devletlerin ve toplumların çok büyük bir problemi olacak. Bu kuşak birkaç yıla kadar devleti yönetecek topluma yön verecek. Şimdiden bazı işaretleri vermeye başladılar. 

Bu kuşağın milli ve manevi değer anlayışı çok farklı. Ama toplumun geçmişten gelen altyapısı çok farklı. Şimdi medyanın zorlamasıyla dini ve milli değerleri önemsiyormuş gibi görünüyorlarsa da, o da bizimki gibi değil.  

Şunu da hemen belirteyim. Yaşı Z kuşağı olup da zihnen bizim kuşaklar gibi düşünen ve davranan gençlerin Z kuşağı gibi anlaşılmasını istemiyorum. Benim anlatmak istediğim Z kuşağı gibi Z kuşağı mensupları. 

Buraya kadar yarı şaka yarı ciddi anlattım mevzuyu. 

Ama şaka olmayan bir taraf var ki devleti devam ettirme ve istikbali kurma hevesi ve görevi olan kişi ve kurumlar Z kuşağına karşı bir hazırlık yaptılar mı?

On ve ya on beş sene sonra devlet ve şirket kademelerinde, üniversite kürsülerinde çalışacaklar. Kendi mantıklarıyla bizim kuşağımızın yaptıklarının üzerinde geleceği inşa edecekler. Bizim kuşaklar bu binanın alt katlarını kendi bildiklerince yaptılar. Peki, bizim yaptıklarımızın üzerine Z kuşağı ne örecek. Altı şişhane üstü Gümüşhane bir yapı mı çıkacak ortaya. Toplum böyle mi görünecek? 

İş yerlerine kalben bağlı olmayan devlet millet işlerini karşılıklı sözleşmelerle kurgulamaya çalışan, bizim çok tuhafımıza giden inançlara hiç şaşırmayan, -aslında hiçbir şeye hiç şaşırmayan- bir nesil. 

Şunu da söylemek istiyorum. Ben Z kuşağını tenkit etmiyorum. Sadece farklılığını anlatmaya çalışıyorum. Biz “Tablet zararlı mıdır, telefonun elektromanyetik dalgaları cilt kuruluğuna sebep olur mu,” diye endişelenirken bu kuşak elinde cep telefonuyla büyüdü bile. 

Bu öyle basit bir kuşak çatışmasına benzemiyor. Çok bilgili, zehir gibi zekâsı olan, ama çok umursamaz, hissiyatı zayıf ve tek kanaldan düşünen bir nesil geliyor. Sadece bize değil tüm dünyaya. 

Bakalım devletler bu kuşağın tarihi sürece entegre olabilmesini sağlayabilecekler mi? Bu kuşaktan çağlar açıp çağlar kapatan, o güzellik yarışmalarına katılan kızların sürekli andıkları “Dünya barışını” mı kuracaklar yoksa düz mantıkla yaşayan androidler mi çıkacak. Z kuşağı hangi seçeneği kucaklayacak? 

Bence devletler toplumları şekillendirmeden önce bunları düşünmeli ters köşeye yatmamalıdır. 

Esenlikler dilerim.